Jestem storczykomaniaczką
Mam na imię Ania. Storczykowa pasja rozwinęła się u mnie ponad 3 lata temu, ale pierwsze sztuki trafiły pod moją opiekę dużo wcześniej, jakieś 7-8 lat temu.
W moich zbiorach znajdują się: 1 x rossioglossum, 1 x brassia, 1 x miltonidium, 1 x psychopsis, 2 x paphiopedilum, 1 x ascocenda i 44 x phalaenopsis, które kocham miłością największą, w większości to zwykłe hybrydy.
Ale od początku.
Moim pierwszym storczykiem była różowa phalaenopsis, nabyta w ramach prezentu od teściowej.
W zasadzie, to nie wiem jak się jej udało przez kilka pierwszych lat ze mną przetrwać. Kiedy ją dostałam nie miałam żadnej wiedzy na temat hodowli tych pięknych kwiatów. Usłyszałam gdzieś, że phalaenopsis przechodzi okres spoczynku, więc zrobiłam jej spoczynek. A że posiadałam hippeastrum i miałam doświadczenie w spoczynkowaniu tej rośliny, nie podlewałam phalaenopsis przez 2 miesiące.... Kiedy biedaczka praktycznie całkiem wyschła i ku mojemu zdziwieniu nie wypuściła nowych liści, stwierdziłam, że chyba coś jest nie tak. Zaczęłam ją podlewać i wyszła na prostą. W zasadzie to już nie pamiętam jak się z nią później obchodziłam, gdyż była całkowicie na marginesie moich roślinnych zainteresowań.
Mam ją do dziś
Kolejna była ta:
Też prezent od teściowej.
Tu już nauczona doświadczeniem, nie robiłam okresu spoczynku.
Jej zdjęcia są dość stare, bo długo już nie kwitła, ale za to pierwszy raz w mojej karierze storczykomaniaka obdarzyła mnie potomkiem
Później długo nic się nie działo, aż pewnego razu trafiłam do Castoramy, a tam akurat była wyprzedaż phalaenopsis. I wtedy się zaczęło.... Najpierw kupiłam maczka, do dzisiaj jedną z moich najulubieńszych:
Można powiedzieć, że jest moją pierworodną. Maczek kwitnie około 1 m-ca, ale szybko przedłuża pęd i wypuszcza nowe pędy, więc jej kwiatami mogę cieszyć się dość długo.
Przez cała noc myślałam o innych falkach, które czekały sobie na regałach przecenowych. Nie dawały mi spać. Rano w moim koszyku znalazły się trzy sztuki. Wtedy wydawały mi się pięknościami, ale jak to na wyprzedaży, pierwszej świeżości nie były. Jedna mi padła w niedługim czasie, drugą musiałam reanimować, a trzecia się rozchorowała, ale mam te dwie do dziś
Reanimowana:
I druga, zwana przeze mnie dziadem.
A jak została dziadem?
Niedługo po przybyciu do domu zaczęła chorować. Nie miałam wiedzy nt leczenia storczyków, więc sobie tak rosła. Trafiła do izolacji i po jakimś czasie zaczęłam ją leczyć. Kwitła w tym czasie dwa razy, za każdym razem miała aż 4 kwiatki. W końcu postanowiłam ją wyrzucić, a że była zima i nie chciało mi się brnąć w śniegu na kompostownik, stała odizolowana w łazience do wiosny. Od czasu do czasu podlałam ją, ale nie za często, bo i tak była do wyrzucenia.
Przyszła wiosna i kiedy skierowałam swe kroki do rzeczonej łazienki, żeby ją wywalić, zauważyłam że wypuszcza pęd. Powiedziałam do niej:
- I co ja mam z tobą dziadu zrobić?
I tak została dziadem.
Kwitła jak na zdjęciu, wypuściła dwa nowe zupełnie zdrowe liście i ocaliła swoje życie.
Po wizycie w Casto już się potoczyło. Sami zresztą wiecie jak to jest.
Cdn.
Co do Dziada to trzeba przyznać, że odwdzięczył się znakomicie. Tyle pięknych kwiatów 
Z niecierpliwością czekam na dalsze zdjęcia Twoich ślicznotek i ich (Wasze) ciekawe historie.
!! 
Aż wreszcie któregoś pięknego dnia znalazłam Królową na all. Tak, tak, dla mnie jest prawdziwą Królową!
, aż wreszcie jedna dobra duszyczka zwana Mery, będąca ekspertem na tym właśnie forum, doradziła mi co zrobić i Philadelphia w końcu zakwitła. Nie tak od razu, bo zdążyła wypuścić drugi pęd, a stary w tym czasie osiągnął metr długości:
